De Bergischen Drei is een heuvelachtige regio in het Noordwesten van Duitsland die een driehoek vormt tussen de steden Wuppertal, Solingen en Remscheid. In dit artikel vind je de 10 mooiste fotografielocaties in de Bergischen Drei, een verrassende regio in de deelstaat Nordrhein- Westfalen.
1. Hardt, Wuppertal
De Hardt is een uitgestrekt park in Wuppertal. De Hardt bevindt zich in de wijk Elberfeld en herbergt onder meer een botanische tuin en een openluchttribune waar regelmatig concerten en evenementen worden georganiseerd. De botanische tuin herbergt een verscheidenheid aan plantencollecties, waaronder bomen, struiken, bloemen en andere plantensoorten. In het voorjaar is het prachtig wandelen in de Hardt omdat er veelvuldig voorjaarsbloeiers aanwezig zijn. Mede hierom is de Hardt een geliefde plek voor fotografen die de rijke kleuren van de narcissen en kersenbloesem willen vastleggen. Bekendste gebouw van het park is de Elisenturm, een uitkijktoren dat vanzelfsprekend een prachtig uitzicht biedt over de stad en omliggende gebied.
2. Gräfrath
Gräfrath heeft alles wat je zoekt in een charmant Duits stadje. Eigenlijk is Gräfrath een stadsdeel van Solingen, dat in tegenstelling tot de rest van stad niet is verwoest ten tijde van de 2e wereldoorlog. Zo krijg je dus een goed idee van hoe het er in het vooroorlogse Duitsland zou hebben uitgezien. In de liefelijke straatjes ontdek je achter iedere bocht weer een mooi vakwerkhuis. Op het centraal gelegen plein heb je uitzicht op de trappen en de vervolgens de charmante kerk. Niet geheel verrassend zitten hier in de zomer de terrasjes iedere avond vol maar ook onder een vers laagje sneeuw is Gräfrath 100% ansichtkaartvriendelijk.
3. Rathaus, Remscheid
Omdat het stadhuis van Remscheid is gebouwd op één van hoogste heuvels van de omgeving (365 meter boven zeeniveau), heb je op veel plekken in Remscheid en omstreken goed uitzicht op de markante en opvallende 62 meter hoge toren. In de toen nog relatief jonge stad Remscheid, werd de eerste steen van het gebouw gelegd op 18 oktober 1902, de geboortedag van keizer Friedrich III. De façade van het stadhuis is in zijn geheel vervaardigd van natuursteen en voorzien van meerdere glas-in-lood ramen. Aan de voorzijde van het stadhuis bevind zich een groot marktplein waarop op een pilaar tevens een standbeeld van het wapen van Remscheid te bewonderen is; De Bergische Leeuw. Het stadhuis van Remscheid behoort toch wel tot één van de mooiste exemplaren die ik in Duitsland heb gezien, en daarbij moet je weten dat ik er door de jaren heen een behoorlijk aantal heb bezocht en gefotografeerd.
4. Balkhauser- en Wipperkotten
Historisch gezien heeft de regio veel te danken gehad de rivier de Wupper. Al in de 14e eeuw vestigden verschillende messenslijperijen (Kotten) zich aan de oevers van de Wupper en lieten hunnen slijpstenen draaien op de waterkracht die via een watermolen constructie werden opgewekt. Deze karakteristieke vakwerkgebouwen staan aan de wieg van de messen- en slijpindustrie die Solingen internationaal op kaart zette. Het uitzicht op de Wipperkotten is misschien wel het meest gefotografeerde plekje van de Bergischen Drei. Ook is het mogelijk om het slijpmuseum dat binnenin de Wipperkotten is gevestigd een bezoekje te brengen om een stukje geschiedenis op te snuiven. Hetzelfde geldt voor de nabijgelegen Balkhauser Kotten. En vergeet natuurlijk niet om een handgeslepen mes als aandenken te kopen.
5. Beyenburg
Als je in de Bergischen Drei een perfect ansichtkaartmotief zoekt is het kleine plaatsje Beyenburg, gelegen aan een stuwmeer, bij uitstek geschikt voor een fotosessie bij zonsopkomst. Door de spiegeling in het stille wateroppervlak zie je de 'skyline' van het middeleeuwse stadje dus niet één maar twee keer. Blikvanger is de Beyenburger Dom, een oude kloosterkerk met een opvallende spitse toren waarbinnen relikwieën van de heilige Odilia van Keulen, beschermheilige van de kruisvaarders orde ,worden bewaard. De gevels van de huizen aan de waterkant worden 's ochtends opgelicht door de opkomende zon, maar zijn ook 's avonds tijdens 'het blauwe uur', in het bijzonder als de straatverlichting eenmaal brandt het aanblik, en dus ook een foto, meer dan waard.
6. Sengbachtalsperre
Het is heerlijk wandelen rondom het rustige Sengbach dal. Als je vroeg in de ochtend gaat, is de kans vrij groot dat je in de omliggende weilanden reeën kunt spotten. In de verte hoor je het onmiskenbare geklop van een specht. Onderweg kun je kiezen of je de bosweg volgt, of een veel smaller zijpaadje dat redelijk stijl naar beneden loopt inslaat. Nu duurt het niet lang meer voordat je door de bomen de eerste glinstering van het oppervlak van het waterreservoir, of Stausee in het Duits, opvangt. Het water van het Sengbach reservoir wordt even verderop gezuiverd en voorziet Solingen van schoon drinkwater. Ik geniet van het uitzicht. Vooral als het zonlicht eventjes door de wolken op het water schijnt. Nog een diepe zucht en dan weer stapje voor stapje de heuvel op, terug naar de Wanderparkplatz.
7. Lennep
Gräfrath is niet de enige Altstadt in de Bergischen Drei. Vlakbij Remscheid vind je het stadje Lennep. En het klinkt een beetje als een cliché, maar ook hier is het soms net alsof de tijd heeft stilgestaan. Geheel in Oud-Bergische stijl zijn in het historische stadskern van Lennep 116 gebouwen, allen voorzien van een monumenten status, te bewonderen. Kenmerkend voor de Bergische stijl zijn de met leistenen beklede muren en gevels en groene luiken en kozijnen. De bekendste (oud-) inwoner van Lennep is Conrad Röntgen, die op 8 November 1895 X-radiatie (of röntgenstralen) uitvond. Een bezoekje aan het markante Röntgenmuseum mag tijdens een wandeling door Lennep eigenlijk niet ontbreken.
8. Müngstener Brücke
Treinliefhebbers opgelet! De hoogste spoorbrug van Duitsland ligt in de gemeente Solingen op nog geen 2 uurtjes rijden vanaf de Nederlandse grens. De stalen Müngstener Brücke begeeft zich op het treintraject Solingen - Wuppertal en torent maar liefst 107 meter boven het dal van de Wupper uit. Eventjes wat indrukwekkende cijfers en feiten: Op 15 juli 1887 werd de brug geopend. De hoofdboog heeft een overspanning van 170 meter. De lengte van de staalconstructie is 465 meter. In totaal werden voor de bouw van de brug 5000 ton staalprofielen en 950.000 klinknagels gebruikt. Tot het einde van het Duitse Keizerrijk in 1918 droeg de brug de naam Kaiser-Wilhelm-Brücke ter ere van keizer Wilhelm I. Waaghalzen kunnen een begeleide tour boeken die over de boog van de brug voert. Net als een bij een Via Ferrata, klim je in groepsverband gezekerd en veilig naar de nok van de brug en geniet je van een spectaculair uitzicht. Met ietsje minder adrenaline, maar nog steeds voorzien van prachtige uitzichten volg je één van de wandelroutes vanaf het bruggenpark. De korte wandeling naar de Diedrichskapelle behoort tot de populairste route.
9. Schwebebahn, Wuppertal
De zweefbaan in Wuppertal is samengevat denk ik toch wel: Industrieel erfgoed meets Science Fiction. Over een lengte van meer dan 13 kilometer door de binnenstad van Wuppertal staat een stalen bouwconstructie waaraan passagiers in hangende tramwagons naar één van 20 stations vervoerd worden. Dit moet je hebben gezien om te geloven! De voornaamste reden van dit in 1901 in gebruik genomen technische hoogstandje was het ruimtegebrek van de stad. Wuppertal is geografisch gezien ingeklemd tussen meerdere heuvels. De enige ruimte in het dal dat nog onbebouwd was, was die van de rivier de Wupper. Ingenieur Eugen Langen zag zijn kans schoon en ontworp de Schwebebahn. Zo konden de inwoners van bijvoorbeeld van stadsdeel Elberfeld binnen een paar minuten tijd in het centrum van Wuppertal zijn. Een ritje met de Schwebebahn is een must voor iedereen die Wuppertal een bezoekje brengt.
10. Schloss Burg
Er is een heuse stoeltjeslift in de Bergische Drei. Deze leidt niet naar een skilift, maar wel naar een prachtig kasteel. Althans, dat kan ik mij herinneren van de vorige keer dat ik er geweest was. Dit keer had ik minder geluk, want er werd hevig verbouwd en zeker de helft van Schloss Burg stond in de steigers. Dat heb je nu eenmaal met oude gebouwen die populair zijn bij toeristen, die worden buiten het hoogseizoen om nog wel eens gerestaureerd. Toch is het nog altijd de moeite waard om het dorpje Burg te bezoeken. Je hebt natuurlijk een mooi uitzicht, met name vanaf het terras voor het kasteel. Er zijn veel oude huizen in traditionele Bergische stijl te vinden, en niet geheel onbelangrijk, er zijn een aantal goeie restaurantjes en lunchrooms. Had ik even geluk dat het lunchtijd was! Bij het gezellige Café Meyer bestelde ik de Flammkuchen met spek en ui en keek ik terug naar een meer dan geslaagde paar dagen in Die Bergischen Drei, een aangename combinatie tussen stad en land in een onbekend op slechts een anderhalf uurtje rijden van huis.
Is een bezoek aan de Bergischen Drei een stedentrip? Ja en nee. Ja, want met name Wuppertal is qua grootte en inwoneraantal best een behoorlijk grote plaats (ongeveer vergelijkbaar met de stad Utrecht). Nee, want de natuur is nooit ver weg en daarmee voelen de steden kleiner dan dat ze in werkelijkheid zijn. In deze lijst lees je welke plekken in de Bergischen Drei mij het meest weten te betoveren.
Comments