Onlangs bracht ik een winters bezoekje aan Grossartal. Slechts 6% van de gasten in het Oostenrijkse Grossarltal komt uit Nederland en daarmee is deze vallei in het Salzburger Land voor velen van ons nog relatief onbekend terrein. Met voldoende profiel op de winterbanden en een opgeladen camera-accu reis ik af naar de Oostenrijkse Alpen voor een nieuw winteravontuur dat hopelijk heel veel verse sneeuwfoto's zal opleveren.
Panoramawandeling naar de Fulseck
Een niet-skiër zoals ik behoort in de wintermaanden tot de uitzonderingscategorie. Gelukkig bieden steeds meer wintersportgebieden meer en meer buiten-de-piste activiteiten aan. Denk hierbij aan sleetje rijden, sneeuwschoentours en winterwandelen. Met name de laatstgenoemde activiteit laat zich uitstekend combineren met fotografie. Ook kun je op deze manier prima ontsnappen aan de skiënde toeristenmassa en krijg je alle gelegenheid om het wonderschone winterlandschap in alle rust tot je te nemen.
De hagelnieuwe Kieserlbahn (geopend in December 2023) brengt mij naar het bergstation, dat op 1942 meter boven zeeniveau is gevestigd. Net als de gondelbaan is ook het bergstation compleet nieuw. Het gebouw is voorzien van een hip horeca-etablissement, genaamd Restaurant Wolke 7. Daarnaast is op het dak van het bergstation een 360° panoramaterras te vinden. Heel mooi natuurlijk, maar daar ga ik later op de dag wel van genieten. Er moeten namelijk eerst foto's gemaakt worden. Het plan de campagne luidt dat ik te voet richting de Fulseck (2033m) wandel. Vanuit het bergstation loopt een geprepareerde wandelroute over de kam van de berg die naar de Fulseck leidt. Ideaal, want zo heb je uitzicht over beide dalen: Het Grossarltal in het oosten en het Gasteinertal in het westen.
Ik ben blij dat ik zo vroeg boven op de berg ben, want het licht is werkelijk fantastisch. De felle, laaghangende zon na een behoorlijk koude nacht (-12 °C), zorgt voor prachtige contrasten in het besneeuwde berglandschap. Enkele stukken van de route zijn opgeslokt door een flinke sneeuwduin, wat maakt dat het even zoeken is naar de volgende routepaal. Al snel valt het oog op een waanzinnig mooi weerfenomeen: een zonnezuil. Even een korte technische uitleg. Een zonnezuil kan ontstaan als er zeshoekige ijskristalletjes horizontaal in de lucht zweven en het licht van de zon weerkaatsen. Het weerkaatste licht wordt dan ook weer gereflecteerd door andere horizontale ijsdeeltjes waardoor het effect versterkt wordt. Zo werken de ijskristallen als een soort spiegeltjes. Ik probeer om de berijpte boompjes die verspreid over de besneeuwde berghellingen te vinden zijn, te gebruiken in mijn compositie met de zonnezuil als hoofdonderwerp. Prachtig om te zien is hoe de minuscule ijskristalletjes reflecteren in het gouden licht.
De uurtjes vliegen voorbij. Er is simpelweg zoveel moois te zien!
Hüttschlag
Aan het einde van het Grossarltal, op zo'n 7 kilometer van Grossarl vind je het plaatsje Hüttschlag. Hier is het net of de tijd heeft stil gestaan. De omgeving van Hüttschlag wordt gedomineerd door kleinschalige melkboerderijtjes. In de zomer schijn je hier fantastisch te kunnen wandelen. Het is niet voor niets dat de slogan van Grossarltal 'Tal der Almen' luidt. Hoewel we hier niet in de buurt van een piste zijn, zijn diverse sneeuwhellingen gemarkeerd met skisporen. Dit is een bewijs dat veel skiërs het ski-touren hebben ontdekt en zelf hun weg buiten de piste naar beneden vinden.
Helemaal tegen het einde van het dal ben ik aangekomen bij de Talschluss. Hier parkeer ik de auto bij het eindstation van de lokale bus en ga ik te voet verder, nog weer een beetje dieper het dal in. Hier mag geen motoriseerd vervoer komen en is het heerlijk rustig wandelen over de besneeuwde, maar goed begaanbare weg. Ik stop bij een klein bergriviertje dat een harmonieus samenspel tussen water, ijs en sneeuw tentoonstelt. Zo achter in het dal is het kouder dan aan het begin en dat levert prachtige winterse beelden op. Hier zijn de bomen nog steeds bedekt met sneeuw, in tegenstelling tot andere stukken van het dal waar de wind en zon vrijer spel hebben dan hier.
Grossarl
Als ik terug naar Grossarl rijd loopt het alweer tegen het einde van de middag. Misschien zit er nog een zonsondergang in? Hoewel Grossarl de belangrijkste en grootste plaats van het dal is, telt het slechts ongeveer 3700 inwoners. Het is een liefelijk dorpje dat het voornamelijk moet hebben van toerisme. Kenmerkend van het dorpsaanzicht is de Barokke Rooms-Katholieke parochiekerk die op een heuvel boven de rest van het dorpje uittorent. Tijdens het blauwe uurtje springen de straatlantaarns aan en veranderd Grossarl langzaam maar zeker in een levensechte sneeuwbol. Voor zo'n winters ansichtkaartmotief kun je mij midden in de nacht altijd wakker maken! Met een volle SD kaart rijd ik richting de Wildkogel Arena en hoop ik net zulke mooie sneeuwfoto's te maken als in het Grossarltal.
Aan de andere kant van de berg ligt het Gasteinertal, waar ik ook al eens op zoek ben geweest naar sneeuwfoto's. Je leest er alles over in dit artikel.
Comments